Hybride tomaat "Berberana": voor- en nadelen van de soort, stapsgewijze methoden om deze te kweken
De Berberana-tomaat is een jonge Nederlandse hybride die de Russische groentetelers al heeft veroverd. Dit is een tomaat met een hoge opbrengst, resistent tegen vele gevaarlijke ziekten, goed aangepast aan hoge temperaturen en kan in elke regio wortel schieten. Betrouwbare recensies en kleurrijke foto's vormen een aanvulling op de positieve kenmerken van de cultuur.
Laten we de kenmerken en kenmerken van de hybride bestuderen, de regels voor het kweken ervan in beschermde grond.
Kenmerken en beschrijving van tomaat
Berberana - ontwikkeld door Nederlandse fokkers van een internationaal bedrijf Enza Zaden. Dit is niet de eerste oogst van het bedrijf die Russische tomatenliefhebbers waarderen. Zij uitsluitend bedoeld voor veredeling in kassen: in amateur en industrieel.
Onderscheidende kenmerken
De struik is onbepaald, spreidt zich uit, wordt 1,5 - 1,8 m hoog. Het blad is middelmatig, de bladeren zijn donkergroen.
Een vroegrijpe hybride, er gaan 95-100 dagen voorbij vanaf het moment van ontkieming tot volledige volwassenheid.
De productiviteit is hoog, van 1 m². m, er wordt 8-13 kg fruit verzameld, op voorwaarde dat er 3 zaailingen per 1 m² worden geplant. m. Eierstokken worden gevormd onder alle weersomstandigheden, zelfs ongunstige.
De hybride is goed aangepast aan hoge temperaturen, wat belangrijk is als het gewas onder kasomstandigheden wordt geteeld.
Het heeft een verhoogde weerstand tegen vele ziekten van de nachtschadefamilie, zoals tabaksmozaïek, cladosporiose, fusarium, bronsvlek en verticilliumverwelking.
Referentie. De hybride genen bevatten immuniteit tegen ziekten van virale en schimmeletiologie.
Cultuur is verplicht stiefzoon en het vastbinden van hoge planten.
Fruitkenmerken
Het gemiddelde gewicht van één vrucht is 210-260 g.De vorm is rond, enigszins afgeplat. De kleur is helderrood, de smaak is uitstekend, zoet met aangename fruitige tonen, het vruchtvlees is sappig. De schil is dicht, er zijn 4-6 zaadkamers.
Het doel van rijpe groenten is universeel. Ze zijn prima geschikt voor verse consumptie en verliezen hun smaak niet als ze in winterbereidingen worden verwerkt.
Kan 4 weken bewaard worden zonder verlies van uiterlijke en smaakeigenschappen. Ze zijn goed bestand tegen langdurig transport.
Op de foto zijn F1 Berberan-tomaten te zien.
Hoe zaailingen te laten groeien
Het zaaien van zaden begint eind februari of begin maart. De tomaat is een hybride, wat betekent dat je hem zelf moet bereiden zaden Het zal niet werken om te landen. Je zult ze elke keer moeten kopen.
Referentie. Hybriden behouden geen ouderlijke eigenschappen in volgende generaties.
Zaad voorbereiding
In de regel hoeft gekocht plantmateriaal niet te worden gedesinfecteerd. De fabrikant zorgt hier zelf voor. Het enige dat geen kwaad kan, is de korrels in een groeistimulator laten weken om de kieming te verbeteren.
Referentie. De meest populaire groeistimulanten zijn Epin, Zircon en Kornevin.
Om het hoogste kiempercentage te verkrijgen, moeten de zaden zorgvuldig worden onderzocht op uiterlijke gebreken: ze moeten licht van kleur zijn, zonder verbuiging of zichtbare schade.
De leegheid van de korrels wordt gecontroleerd door ze in een zoutoplossing te plaatsen. Om dit te doen, los je 1 theelepel zout op in een glas water en laat je de zaden daar vallen. Degenen die naar de oppervlakte zijn gedreven, zijn niet geschikt om te zaaien.
Container en grond
Het grondmengsel is gemaakt van tuingrond, humus en houtas. Alle componenten worden grondig gemengd en gegoten met een roze oplossing van kaliumpermanganaat. Zo wordt de voorbereide grond gedesinfecteerd.
De voorkeursoptie voor het zaaien van containers zijn turfpotten. Hybride zaailingen tolereren moeilijk en pijnlijk plukken. Na deze procedure groeien de spruiten lange tijd niet. Wanneer ze in turfcontainers worden gekweekt, hoeven spruiten niet te worden geplukt. Bovendien bij het verplanten in de grond zaailingen geplaatst in gaten samen met turfpotten, die in de grond oplossen zonder het wortelsysteem van jonge struiken te beschadigen.
Plantbakken worden voor de helft gevuld met aarde, nadat er een beetje zaagsel of kleine steentjes op de bodem zijn gelegd als drainage.. Terwijl de zaailingen groeien, wordt de resterende grond aan de container toegevoegd. Zo krijgen jonge planten meer voedingsstoffen binnen.
Zaaien en verzorgen van zaailingen
Zaden worden gezaaid in individuele containers in groeven van 1,5 cm diep.Na het zaaien wordt de grond erboven geëgaliseerd, verdicht en licht bevochtigd met warm, bezonken water (minimaal 22°C). Vervolgens worden de containers afgedekt met een dunne film om een broeikaseffect te creëren en in een warme en goed verlichte ruimte met een temperatuur van minimaal 23°C achtergelaten.
Referentie. Gedurende het hele groeiseizoen, vanaf het moment dat de zaden worden gezaaid, heeft het gewas fel licht nodig.
Geef de zaailingen water terwijl de bovenste laag grond droogt met een eetlepel warm, bezonken water langs de rand van de containers. Na glazuur De grond wordt oppervlakkig losgemaakt met een houten stok of een gewone vork.
Nadat twee echte bladeren verschijnen, worden de zaailingen gevoed met vloeibare complexe meststof. De eerste voeding is verplicht om de immuniteit van zaailingen te versterken.
2 weken voordat ze in de grond worden getransplanteerd, beginnen de zaailingen uit te harden. Om dit te doen, wordt het in eerste instantie 20-40 minuten in de open lucht gebracht, waardoor de tijd die op straat wordt doorgebracht geleidelijk wordt verhoogd tot enkele uren. Tijdens het verhardingsproces is het belangrijk om de zaailingen te beschermen tegen tocht, die schadelijk is voor tomaten.
Hoe tomaten te kweken
De zaailingen worden begin of half mei in beschermde grond overgeplant, waarbij de nadruk ligt op de bodemtemperatuur, die niet lager mag zijn dan 15°C.
Landen
Eerst wordt de grond losgemaakt en gemengd met humus. Als er eerder tomaten in de kas werden gekweekt, is het beter om de bovenste laag grond te vervangen en te desinfecteren. Deze landbouwpraktijk verhoogt de voedingswaarde van de bodem en verkleint de kans op schimmelinfecties.
Jonge tomaten worden getransplanteerd in gaten van 15 cm diep. Plaats vóór het planten een beetje houtas op de bodem van het plantgat.
Plantpatroon: 50 cm – afstand tussen zaailingen, 55-60 cm over tussen de rijen. Voor 1 vierkante meter m, 3-4 zaailingen worden in een schaakbordpatroon geplaatst.
Met deze plantmethode kunnen jonge planten de nodige hoeveelheid licht en ventilatie ontvangen. Uitgestrekte struiken vereisen veel ruimte voor volledige groei en ontwikkeling.
Na het herplanten wordt de grond verdicht, matig bevochtigd, losgemaakt en geheuveld. Getransplanteerde struiken passen zich binnen een week aan nieuwe omstandigheden aan.
Verzorging van Berberana-tomaten
Tomaten worden 2 keer per week regelmatig water gegeven, anders zal de ophoping van overtollig vocht een schadelijk effect hebben op het wortelsysteem.Geef matig water, uitsluitend met warm, bezonken water, strikt bij de wortel. Water voor irrigatie wordt in vaten in de zon verwarmd. De cultuur reageert goed op druppelirrigatie.
Na elke watergift moet de grond worden losgemaakt en onkruid met wortels worden verwijderd. Om vocht vast te houden, worden de bedden gemulleerd. Bovendien beschermt mulch de bodem tegen ongedierte uit de insectenwereld. Het losmaken van de grond bevordert een betere penetratie van zuurstof naar de wortels, wat nodig is voor de volledige ontwikkeling van planten.
Tomaten worden eens in de 2 weken gevoerd met vloeibare meststoffen op basis van kalium en fosfor of organische stof. Mullein-infusie wordt gebruikt als organisch materiaal in een verhouding van 1:10.
Kenmerken van de teelt en mogelijke moeilijkheden
Cultuur heeft een verplichte stiefzoon nodig. Als je overtollige scheuten niet verwijdert, zal de plant voedingsstoffen besteden aan de ontwikkeling van onnodige takken, en niet aan de vorming van eierstokken.
De struiken worden gevormd tot 1 of 2 stengels; met deze indicatoren wordt de maximale hoeveelheid oogst waargenomen. Als de plant overmatig groeit, knijp dan de bovenkant van de plant af.
Het ras behoort tot trostomaten, die meestal aan hekjes zijn vastgebonden. Vruchtbare takken worden vastgezet met zachte touwen om te voorkomen dat ze afbreken. Elke tros vormt een groot aantal vruchten, waarvan de takken het gewicht niet kunnen weerstaan zonder fixatie.
Ziekten en plagen
De hybride is resistent tegen de belangrijkste ziekten van de nachtschadefamilie, dus het is heel goed mogelijk om rond te komen met de gebruikelijke preventieve maatregelen: matig water geven met controle van bodemvocht, systematisch losmaken van de grond om onkruid te verwijderen en regelmatige ventilatie van beschermde structuren.
Het is ook mogelijk om planten te besproeien met afkooksels van uienschillen, knoflook en klis. Dergelijke preventieve maatregelen voorkomen niet alleen de verspreiding van infecties, maar beschermen de struiken ook tegen plaagaanvallen. Spintmijten zijn vooral gevaarlijk in een kas, omdat ze houden van de kasomstandigheden, die als hun leefgebied worden beschouwd.
Mulchen van bedden met stro of viskoppen in de grond en geplette teentjes knoflook helpt tegen molkrekels. De molkrekel merkt al van verre onaangename geuren op en probeert deze te vermijden.
De stengel behandelen met een zeepoplossing helpt tegen bladluizen. Als er veel bladluizen zijn, wordt de hele plant bespoten. De zeepoplossing beschermt ook tegen de invasie van slakken.
Mosterdstruiken die naast tomaten worden geplant, kunnen je beschermen tegen de Coloradokever. De kever is gevaarlijk omdat zijn larven, die de vrouwtjes aan de binnenkant van de bladeren achterlaten, zich ook voeden met de tomatenoogst. Inspecteer daarom bij het inspecteren van planten op ongedierte de bladeren aan beide zijden.
De nuances van het verbouwen van gewassen in verschillende regio's
Tomaten zijn bedoeld voor de teelt in elke kassen, ongeacht hun grootte en dekking. De cultuur ontwikkelt zich goed in geglazuurde, polycarbonaat, filmkassen. Het is volkomen ongeschikt voor open grond, zelfs in de warmste streken.
In streken met een warm klimaat worden tomaten geplant onder filmschuilplaatsen, in koude gebieden worden ze gekweekt in glazen kassen met extra verwarming.
Om de ontwikkeling van schimmelsporen te voorkomen, moeten beschermde constructies worden geventileerd zonder tocht te creëren. Een regelmatige aanvoer van frisse lucht vernietigt de ziekteverwekkende omgeving en maakt de omstandigheden in de kas minder gunstig voor insectenplagen.
Belangrijk. Om het groeipunt van hoge planten te markeren, knijpt u in de kroon.In dergelijke gevallen besteden planten voedingsstoffen aan de vorming van fruit, en niet aan de verdere groei van de stengel.
Oogsten en toepassen
Afhankelijk van de klimatologische omstandigheden varieert de rijping van fruit in verschillende regio’s. De gemiddelde tijd is 95-100 dagen, maar in koude gebieden begint de oogst iets later.
De rijping is uniform, in hele trossen, wat de verzameling enorm vereenvoudigt. Het is niet nodig om te wachten tot groenten volledig rijp zijn; ze kunnen heel goed zelfstandig rijpen bij kamertemperatuur.
Het doel van de vrucht is universeel. Ze zien er geweldig uit in zomerse salades en vormen een perfecte aanvulling op alle groente- en vleesgerechten.
Ze verliezen hun smaak niet in augurken, marinades en conserven. Ze worden gebruikt voor verwerking tot tomatenproducten: sappen, ketchups, adjika, pasta's.
Rijpe groenten zijn 4 weken houdbaar zonder smaakverlies. Ze zijn perfect bestand tegen langdurig transport en behouden hun presentatie.
Voor-en nadelen
Positieve eigenschappen van de Nederlandse tomaat:
- hoge weerstand tegen ziekten;
- hoge vruchtvorming;
- onderhoudsgemak;
- uitstekende aanpassing aan hoge temperaturen;
- uitstekende smaak van fruit;
- minnelijke rijping;
- veelzijdigheid in koken;
- rijping op lange termijn;
- lange transporten.
Enkele negatieve kanten:
- de mogelijkheid om alleen in beschermde structuren te fokken;
- Kousenband vereist;
- stiefzoon vereist;
- de onmogelijkheid om zelfstandig zaden te selecteren voor de volgende aanplant.
Boeren beoordelingen
Tuinders laten positieve recensies achter over de smaak van rijpe groenten. Met de juiste zorg worden ze zoet, sappig en met aangename fruitige tonen.Liefhebbers van Nederlandse selectie fokken vaak twee tomatenhybriden op hun percelen - Mahitos en Berberana - om te begrijpen welke beter is. Deze hybriden hebben vergelijkbare groeiomstandigheden en vruchtkenmerken. Het belangrijkste verschil tussen Mahitos: in warme streken wordt het van kassen naar open bedden getransplanteerd en wordt een dubbele oogst verzameld.
Recensies van tuiniers over de Nederlandse cultuur:
Ekaterina, Kislovodsk: “Ik plant twee tomaten tegelijk, Mahitos en Berberana. De eerste is grilliger, heeft meer licht nodig, maar is over het algemeen gemakkelijk te verzorgen. Beide soorten hebben een uitstekende smaak, uitstekende vruchtvorming en veelzijdige groenten. Ik bind hem vast, geef hem eten en geef hem eten. Ik kweek beide tomaten alleen onder folie. Nederlandse rassen zijn de beste. Jammer dat je elke keer zaden moet kopen. Het is goed dat de prijs betaalbaar is."
Stepan, Jaroslavl: “De opbrengst is uitstekend. Toegegeven, er waren enkele kleine problemen tijdens het proces. De borstels hingen tot aan de grond, dus moesten we extra steunen installeren. De tomaten waren groot, met een gewicht tot 400 g, erg smakelijk en aromatisch. Wordt niet ziek en vergt niet veel moeite.”
Conclusie
De Nederlandse culturen hebben met succes wortel geschoten in de Russische regio’s. Ze worden gewaardeerd en genoten door zomerbewoners op hun percelen, ondanks enkele moeilijkheden die zich tijdens het groeiseizoen voordoen.
De Berberan-hybride is zeer resistent tegen gevaarlijke ziekten, productief, pretentieloos in de verzorging, in staat prachtige vruchten te produceren, niet alleen geschikt voor verse salades, maar ook voor winterbereidingen.