Hybride rode druif Pinotage

Pinotage is een hybride druif afkomstig uit Zuid-Afrika, die wordt gebruikt voor de productie van rode en roséwijnen. De druif wordt in zijn thuisland beschouwd als een gastronomisch symbool; kleine hoeveelheden worden verbouwd in Canada, Zimbabwe, Nieuw-Zeeland en de VS. Pinotagewijnen worden gekenmerkt door een complex aromatisch en smaakboeket. Proevers ontdekken tonen van pruimen, chocolade, cacao, fruit, zwarte en rode bessen, dennen, eiken en koffie.

Beschrijving en geschiedenis van de creatie van de hybride

Pinotage is geen variëteit, maar een hybride druif verkregen door het kruisen van Cinsault en Pinot Noir in 1925. Het auteurschap behoort toe aan professor Abraham Perold. De auteur ging eenvoudig om met de term: hij plaatste de namen van de variëteiten bij elkaar: Pinot en Hermitage (zo werd de Cinsault-variëteit in Zuid-Afrika genoemd).

Abraham Perold stelde zichzelf ten doel een hybride te creëren met de voortreffelijke smaak van Bourgondische Pinot Noir en de opbrengst van Cinsault. Het resultaat was echter verre van verwacht: de bessen hadden een donkere schil, de wijn ervan was dik, met een hoog gehalte aan tannines.

Abraham Perold ging ervan uit dat de combinatie van aristocratische Pinot Noir en vrolijke Cinsault een nobele en pretentieloze wijn zou opleveren. Maar bijna een halve eeuw lang toonde Pinotage zich in plaats van verfijning en eenvoud grilliger dan Cinsault en primitiever dan Pinot Noir.

De professor plantte de eerste wijnstokken met experimentele druiven in zijn eigen tuin en liet ze teleurgesteld achter. Een paar jaar later raakte een andere onderzoeker geïnteresseerd in de hybride en de wijnstok geënt op wortels die resistent zijn tegen schimmelziekten. In 1943 ontving hij zijn eerste oogst. De wijnstok zag er sterk en gezond uit, de vruchten rijpten vroeg en hadden een hoog suikergehalte.

Tot 1980 concentreerden de nationale wijnverenigingen van Zuid-Afrika zich op de druivenproductiviteit ten koste van de kwaliteit. Wijnen van Pinotage met een hoge opbrengst hadden een lelijke smaak en aroma, wat de populariteit negatief beïnvloedde.

In de jaren 60 XX eeuw Tegen de achtergrond van het eerste succes werd Zuid-Afrika gegrepen door ‘pinotagekoorts’. De hybride werd massaal in alle wijngaarden geplant, wat tot overproductie leidde. Dit werd mogelijk gemaakt door eerdere rijping, snelle groei van de wijnstok, een hoog suikergehalte in de bessen en de mogelijkheid om wijnen met een dichte kleur te verkrijgen. De vreugde van de wijnmakers werd overschaduwd door acetontonen, die de smaak van de jonge drank onderbraken, en de smaak van roestig ijzer na gisting bij lage temperaturen.

Wijnmakers hadden zoveel te lijden onder de hybride dat ze stopten met proberen er een min of meer aanvaardbaar resultaat uit te halen. Slechts een paar bedrijven stopten niet met experimenten om een ​​kwaliteitsdrankje te maken. Als gevolg hiervan werd het wijngaardoppervlak teruggebracht tot 2% en stond Pinotage op de rand van uitsterven.

In de jaren 90 trends in de wijnbereiding hebben de focus verlegd naar kwaliteit. In 1995 werd de Pinotage Vereniging opgericht. Het omvatte fabrikanten die hun krachten bundelden om de hybride te ontwikkelen en populair te maken. Van Pinotage werden lichte tafelwijnen en rijke tanninewijnen met rijpingspotentieel bereid.

In Stellenbosch wordt de hybride gemengd met de variëteiten Cabernet Sauvignon en Shiraz om hoogwaardige wijnmelanges met een heerlijke smaak te produceren.

De Pinotage-wijngaarden zijn voornamelijk geconcentreerd in Zuid-Afrika. Buiten het land komt de hybride minder vaak voor.Kleine plantages bevinden zich in Nieuw-Zeeland (Hawke's Bay en Auckland), Zimbabwe, Israël en Californië.

Belangrijke data voor de vorming van de hybride:

• 1925 - het jaar van Pinotage's optreden;
• 1941 – het jaar waarin de eerste wijn werd gemaakt in Elsenburg;
• 1959 - overwinning op de belangrijkste wijntentoonstelling van Zuid-Afrika;
• 1961 - productiejaar van de eerste commerciële wijn Lanzerac Pinotage;
• 1991 - eerste gouden medaille op de International Wine & Spirits Competition in Londen.

De hybride dankt zijn heropleving aan Beyers Truter, de oprichter van het bedrijf Kanonkop. Hij voelde een buitengewoon potentieel in Pinotage en zag het als de toekomst van Zuid-Afrika. In 1999 vond de eerste internationale proeverij van Pinotagewijn plaats. Bij de blinde proeverij won wijn uit Nieuw-Zeeland, drankjes uit Zuid-Afrika behaalden de tweede en derde plaats.

Referentie. In Zuid-Afrika wordt de hybride geteeld in de omgeving van Kaapstad en Stellenbosch. Hier is het meest gunstige terrein met een verscheidenheid aan bodems, de nabijheid van twee oceanen, bergen en een geschikt klimaat.

Kenmerken van de hybride Pinotage

Pinotage is een technische rode hybride van middelrijpe druiven, die veel wordt gebruikt in Zuid-Afrika, Canada, Brazilië, de VS, Nieuw-Zeeland, Zimbabwe en Australië.

De wijnstok wordt gekenmerkt door een gemiddelde groeikracht. De scheuten zijn recht, rijpen volledig en produceren een gemiddeld aantal scheuten. De kroon van de jonge scheut is groen, met een bronzen rand.

Het blad is middelgroot, vijflobbig, sterk ontleed. De inkeping in de bladsteel is liervormig. De achterkant van het blad is bedekt met een zwakke rand, voornamelijk langs de nerven.

De bloemen zijn biseksueel en vereisen geen extra bestuiving.

De trossen zijn middelgroot, los of middelmatig dicht. De vorm is cilindrisch of cilindrisch-conisch.

De bessen zijn klein of middelgroot, ovaal. De huid is dik, donkerblauw, met een sterke wasachtige laag. Het vruchtvlees is sappig, sap kleurloos.

De hybride wordt gekenmerkt door een verhoogde weerstand tegen schimmelziekten, maar heeft in ongunstige jaren last van meeldauw.

Vorstbestendigheid is gemiddeld. De struiken zijn bestand tegen temperaturen tot -19…-20°C. In gebieden met overdekte wijnbouw heeft het gewas beschutting nodig.

Voor-en nadelen

Voordelen:

• weerstand tegen schimmelziekten;
• hoge productiviteit;
• rijk palet smaak en aroma;
• weerstand tegen vorst en droogte;
• gemak van zorg.

Gebreken:

• het verschijnen van de nasmaak van aceton en acrylverf als gevolg van fermentatie bij lage temperaturen;
• gevoeligheid voor virale infecties.

Wijn uit Pinotage

Omdat Afrikaanse landen weinig ontwikkeld zijn, neemt de kans op het creëren van een echte ‘goudmijn’ voor de wijnbereiding in dit gebied toe. Pinotage heeft bekendheid verworven als het belangrijkste gastronomische symbool van Zuid-Afrika, samen met diamanten. Wijngaarden beslaan slechts 1% van de aanplantingen in de wereld, maar het land staat op de 8e plaats wat betreft de wijnproductie.

Interessant! Boven de ingang van het proeflokaal van Kanonkop staat een inscriptie: “Pinotage is het sap van vrouwenkusjes en leeuwenharten. Door het te drinken verkrijg je een onsterfelijke ziel.”

Naast wijnmakerij Kanonkop produceren de volgende bedrijven wijnen van Pinotage: Simonsig, Fairview, L'Avenir, Backsberg, Kaapzicht, Jordan, Graham Beck, Spice Root en Stellenzicht "(recordhouder voor gouden medailles). Simonsig heeft vernieuwers in dienst. Ze zijn eigenaar van het kampioenschap Zuid-Afrikaanse champagne, dus nemen ze moedig de strijd aan met Pinotage.

Als je correct met een hybride werkt, kun je diverse wijnen verkrijgen.Jonge Pinotage verrast met zijn verfrissende, zure, fruitige en bessensmaak en aroma en doet denken aan Beaujolais Nouveau. Aged Pinotage heeft een diepe, fluweelzachte, tanninerijke smaak met tonen van pure chocolade en kruiden, die doen denken aan wijnen uit de Rhônevallei. Pinotage wordt ook gebruikt voor het maken van mousserende en roséwijnen.

Pinotagewijn heeft een groot potentieel voor veroudering in eikenhouten vaten. Een goede wijn heeft een helder en herkenbaar boeket. Oenoloog Michel Rolland noemde Pinotage een ‘fruitbom’. Deze uitdrukking weerspiegelt perfect de essentie van wijn. Het aroma bevat duidelijke tonen van zwarte bessen, die zich sierlijk vermengen met tonen van banaan en specerijen.

De kleur van de drank varieert van lichtrood tot violetrood. Het ruikt naar gelooid leer en bramen, rook en eikenhout. De smaak onthult tonen van rozijnen gedrenkt in gekruide port, chocolade en appel-marshmallow tegen een achtergrond van vers fruit. Het aroma onthult tonen van viooltjes, dennennaalden en kaneel.

Referentie. De druiven kenmerken zich door een hoge zuurgraad en uitgesproken fruitigheid. Ondanks de vroege rijping kan de subtiele aanwezigheid van “edelrot” de wijn bederven, waardoor deze de geur van verbrande aarde en verbranding krijgt.

Sommige proevers ontdekken sterke aceton- en muskustonen in de wijn, die worden vervangen door banaan of rode bessen en banaan. De smaak van het drankje is fris, met tonen van pruimen, bessen en chocolade. Tannines zijn duidelijk hoorbaar en de afdronk is alcoholisch, lang en doet meer denken aan cognac. Andere experts ontdekken tonen van rauwe worst, karamel en bramen gecombineerd met de zoete smaak van gebrande suiker.

In hun thuisland worden Pinotage-wijnen gecombineerd met een verscheidenheid aan gerechten: gedroogd antilopenvlees, Hollandse varkensworstjes, lamsvlees, Indiase pittige rijst, curry, struisvogelsteaks, kumquatjam, marula, rambutan. Pinotage wordt aan het einde van de maaltijd geserveerd als digestief.

Zaailingen planten

Pinotage wordt geplant volgens de algemene regels. De hybride is pretentieloos voor de samenstelling van de bodem en kan zich aanpassen aan alle omstandigheden. Landen april uitgevoerd. Het gebied is voorgeploegd en er worden gaten van 80x80 cm gevormd om de 1,5 m. De drainage wordt onderaan geplaatst - steenslag of gebroken baksteen. Er wordt een laag vruchtbare grond overheen gegoten. Voor het bewateren van jonge zaailingen wordt een pijp in het gat geslagen, een laag aarde wordt toegevoegd zodat er 50 cm aan de randen overblijft en overvloedig wordt bewaterd.

Nadat het water volledig is opgenomen, wordt de zaailing geplant, waardoor het wortelsysteem wordt rechtgetrokken. Vervolgens wordt het gat tot de rand gevuld met aarde en opnieuw bewaterd. Jonge planten worden om de dag bewaterd en de grond wordt losgemaakt.

Subtiliteiten van verdere zorg

Regels voor de zorg voor een hybride:

1. Pinotage heeft regelmatig maar matig water nodig. Tijdens droge periodes wordt de waterfrequentie verhoogd. Om het onderhoud te vergemakkelijken, wordt op de locatie een druppelsysteem geïnstalleerd en wordt vaak beregend.
2. De grond wordt gemout met hooi, zaagsel en droog gras om vocht vast te houden.
3. Organische stof en mineralen worden als bemesting gebruikt. Voor de bloei worden de druiven bevrucht met een oplossing van vogelpoep in een verhouding van 1:15. Tijdens de bloeiperiode worden de struiken gevoed met een mengsel van 100 g ureum, 60 g superfosfaat, 30 g kaliumsulfaat per 10 liter water.
4. De druiven zijn bestand tegen vorst tot -20°C. Heeft bescherming nodig voor de winter als hij in een overdekte wijnbouwzone wordt gekweekt.Hiervoor wordt agrofibre of dikke polyethyleenfilm gebruikt.

Trimmen

Bij het groeien Pinotage maakt gebruik van een systeem voor wijnbeheer genaamd "marozhe", kenmerkend voor Zuid-Frankrijk. De struik wordt bevrijd van zwakke scheuten en verwijdert ze aan de basis. Van de resterende scheuten worden sterke en gezonde scheuten geselecteerd, zonder aandacht te besteden aan hun locatie, en in lange strengen gesneden.

Op een latwerk in 4 lagen worden 4 wijnstokken gevormd en op de twee onderste lagen geplaatst. Groene scheuten zijn gebonden aan de bovenste twee lagen. Fruitranken worden om de draad gevlochten en hun uiteinden worden vastgezet, zodat de wijnstokken van twee aangrenzende struiken elkaar raken. Na het kousenband, de resterende scheuten bijgesneden.

Voordelen van snoeien:

• een groot aantal ogen en scheuten in de struik;
• afwezigheid van vervangende knopen en langdurige bochten en mouwen;
• vrucht uitsluitend op sterke scheuten;
• het vermogen om struiken snel te verjongen.

Gebreken:

• arbeidsintensiteit van snoeien;
• het willekeurig toebrengen van schade;
• de mogelijkheid om de techniek uitsluitend te gebruiken op hoogproductieve rassen.

Ziekte- en ongediertebestrijding

Pinotage is een winterharde hybride, maar is gevoelig voor bepaalde virusinfecties. Om infectie te voorkomen, wordt aanbevolen om onkruid te verwijderen, de grond te mulchen en wateroverlast te voorkomen. Er is geen behandeling voor druivenvirusinfecties.

De gevaarlijkste plaag van druiven wordt beschouwd als phylloxera, die op de wortelstok leeft. De tweede veel voorkomende naam voor de plaag is druivenluis. Het wordt gekenmerkt door een bliksemsnelle verspreiding en leidt tot de dood van struiken. Het belangrijkste teken van infectie zijn gezwellen op de wortels.Om het te vernietigen worden insecticiden "Cypermethrin", "Deltamethrin", "Metaphos", "Aktara", "Insektor" en biologische producten "Bitoxibacilline", "Fitoverm", "Borey Neo" gebruikt.

Oogst en opslag

Bij droog weer worden de bossen met een scherp instrument afgesneden en direct voor verwerking verzonden. Technische druivensoorten worden niet lang bewaard, ze worden vooral gebruikt voor het maken van wijn.

Conclusie

Pinotage is een hybride van technische rode druiven met een verbazingwekkende ontwikkelingsgeschiedenis. Veel wijnmakers gaven het op, omdat ze niet wisten wat ze ermee moesten doen en hoe ze resultaten konden bereiken. Vaak vertoonde de wijn tonen van nagellak of acrylverf in plaats van de verwachte fruitige tonen. Met vallen en opstaan ​​kwamen we erachter dat de smaak en het aroma van de drank afhangen van de fermentatietemperatuur. Oenoloog Michel Rolland noemde Pinotage een ‘fruitbom’ en identificeerde de belangrijkste smaakkenmerken: tonen van zwarte bessen en gedroogd fruit, in navolging van de tonen van banaan en kruiden.

De cultuur wordt gekenmerkt door een sterke immuniteit, maar is vatbaar voor virale infecties als landbouwpraktijken worden geschonden. De druiven zijn pretentieloos in de verzorging en kunnen zich aanpassen aan elke grondsoort, maar de beste resultaten laten ze zien als ze in Zuid-Afrika worden geteeld.