De bekende wijndruivensoort Malbec

Malbec is een technische donkere druivensoort afkomstig uit Frankrijk met een geheel eigen karakter. Het gewas kreeg zijn “tweede wind” in Argentinië, waar het vol vertrouwen de positie van het vlaggenschipras innam. Het was in dit land dat de druiven hun beste potentieel bereikten dankzij het geschikte klimaat en de rotsachtige grond.

Geschiedenis en beschrijving van de Malbec-druivensoort

De Malbec druif is in veel landen bekend. Volgens de legende kwam de wijnstok naar Frankrijk dankzij de Hongaarse boer Malbec, die hem begon te verbouwen. Aanvankelijk werden druiven gebruikt om de smaak van wijnen van andere variëteiten te egaliseren.

In de loop van de tijd heeft de cultuur wortel geschoten in Frankrijk en neemt nu het grootste deel van de aanplant in het Cahors-district in beslag, en in Bordeaux is het een van de zes toegestane variëteiten. Hier wordt het ras geteeld onder de naam Cot.

Referentie. De Malbec-variëteit heeft andere namen. In Frankrijk wordt het naast Cot Pressac, Quercy, Auxerrois genoemd. Het gewone woord Pied Noir betekent ‘zwart been’.

Volgens een andere versie behoort het auteurschap toe aan Franse fokkers. Malbec werd verkregen door laatrijpe en middelrijpe variëteiten te kruisen. De plant maakt deel uit van de West-Europese groep en wordt gekweekt in Frankrijk, Argentinië, Chili, de VS en Noord-Italië.

Malbec heeft zijn ups en downs gehad. In 1956 vernietigde de vorst ongeveer 75% van de struiken in Europa, dus schakelden wijnboeren over op sterkere en vorstbestendige variëteiten.

Halverwege de 19e eeuw kwam de cultuur dankzij Michel Pouget naar Argentinië.Het was in dit land dat ze een nieuw ontwikkelingspad insloeg. Hier rijpen de bessen beter en krijgen ze maximale geur, kleur en sappigheid. Het areaal aan druivenplantages in Argentinië beslaat meer dan 28 duizend hectare. In de provincie Mendoza wordt 80% van alle plantages bebouwd. Er zijn 22 klonen van het ras officieel geregistreerd in het land.

In de jaren 80 van de twintigste eeuw weigerden Argentijnse wijnmakers Malbec te verbouwen vanwege de lage vooruitzichten en begonnen ze met de opzettelijke vernietiging van wijngaarden. Wonder boven wonder overleefde ongeveer 10.000 hectare. Een paar jaar later beseften de Argentijnen hun fout en begonnen ze te herstellen wat ze verloren hadden. Wijnen van deze variëteit zijn zo populair geworden dat ze snel jonge struiken moesten planten, die minder potentieel hebben vergeleken met oude wijnstokken.

Kenmerken van de Malbec-variëteit:

1. De struiken zijn laag en worden gekenmerkt door een onbeduidende groeikracht. De cultuur geeft de voorkeur aan schaduw en groeit het beste in hooglanden met aanzienlijke verschillen in dag- en nachttemperaturen.
2. De bladeren zijn middelgroot, licht trechtervormig of plat met naar beneden gebogen randen. De dissectie varieert: het blad is heel of met diepe sneden, drie- en vijflobbig. Het oppervlak is gerimpeld, netvormig, met een vage spinnenwebrand.
3. De inkeping in de bladsteel is open, liervormig of gewelfd.
4. De bloemen zijn biseksueel en vereisen geen extra bestuiving.
5. De trossen zijn middelgroot of klein, conisch of breed conisch, los.
6. De bessen zijn middelgroot, rond van vorm, donkerblauw of zwart van kleur met een dikke wasachtige laag. Lengte - 1,6 cm, gewicht - 4-6 g.
7. De huiddikte is gemiddeld. Het vruchtvlees is sappig en smelt in je mond. Terugslag sap - 90%. De kleur wordt bijna inktachtig.
8. De rijpingsperiode bedraagt ​​141–155 dagen vanaf het moment dat de knop breekt tot volledige rijpheid bij een som van actieve seizoenstemperaturen van 2800–3050°C.
9. De scheuten rijpen volledig en worden 10-12 cm lang.
10. De productiviteit is onstabiel vanwege de neiging van bloemen om eraf te vallen: 40–160 c/ha.
11. Lage resistentie tegen meeldauw, anthracnose en grijsrot, gemiddelde resistentie tegen oidium.
12. Malbec is niet bestand tegen wintervorst en late voorjaarsvorst.

Op de foto is de druivensoort Malbec te zien.

Voor-en nadelen

Voordelen van de variëteit:

• geschikt voor de productie van wijn met een rijke fruit- en bessensmaak en -aroma;
• droogteresistentie;
• vereist geen extra bestuiving;
• hoge sapopbrengst van bessen;
• Mogelijkheid om op rotsachtige grond te groeien.

Gebreken:

• de neiging om bloemen af ​​te werpen vereist een constante zorg voor aanplant;
• lage weerstand tegen schimmelziekten en vorst;
• onstabiele opbrengst.

Malbec-wijn

Het geheim van het succes van de Malbec-druif ligt in het weerspiegelen van het karakter van elke teeltregio. Het technische ras met rijkgekleurde bessen is geschikt voor de productie van wijnen met een geconcentreerde smaak en een slecht aroma. Het boeket onthult tonen van kruidigheid, chocolade, marmelade, kersen, pruimen, eiken en vanille. De wijnen kenmerken zich door een hoog rijpingspotentieel.

De oogst, verzameld in de Argentijnse Uco-vallei, heeft een uitstekende zuurgraad en bevat omhullende tannines. De kleur van de drank is diep, evenwichtig en rijk.

In de zuidelijke regio's van Mendoza rijpt Malbec vroeg en wordt gekenmerkt door een verhoogd suikergehalte en een lage zuurgraad.

Referentie. In Argentinië zijn er verschillende wijnbouwzones die wijnen naar herkomst controleren (DOC).Eén zo'n regio is Lujan de Cuyo. Hier bevinden de wijngaarden zich op rotsachtige grond en is de kleur van de wijn bijna zwart.

Het wordt aanbevolen om een ​​drankje gemaakt van Malbec-druiven, bereid zonder rijping in vaten, binnen een jaar te consumeren. Wijn die 3-4 maanden oud is, wordt 2-3 jaar in flessen bewaard, met een lange rijpingsperiode (tot een jaar) - tot 10 jaar.

Malbec-wijnen vallen in de middenprijscategorie, waardoor ze een alternatief zijn voor duurdere drankjes. Interessant is dat het aroma verandert afhankelijk van het klimaat. Wanneer de wijn in het koelere Frankrijk wordt gekweekt, wordt hij geproduceerd met tonen van frambozen en kersen. Argentijnse wijn ruikt naar pruimen en bramen. Hoe langer de rijping, hoe sterker de tonen van tabak, kokosnoot en vanille in de afdronk voelbaar zijn.

Malbec wordt geserveerd met rood vlees, harde kazen, pasta met dikke tomatensaus. De temperatuur van de drank is +17…+21°С.

Zaailingen planten

De variëteit vertoont een betere productiviteit wanneer de wijngaarden zich op heuvels aan de zuidkant van het terrein bevinden, beschermd tegen windstoten. De struiken tolereren geen tocht en reageren door de ontwikkelingssnelheid en de smaak van de bessen te verminderen. Een geschikte grondsoort is zwarte grond of rotsachtige grond met veel zand.

Er wordt geland stekken. 24 uur van tevoren worden ze gedrenkt in een groeistimulans (“Epine”). Op de site worden putten van 70x70 cm gevormd, onderaan wordt drainage (steenslag of gebroken baksteen) geplaatst. De aarde wordt gemengd met toortsoplossing (1:10). Er wordt een laag schone grond bovenop gegoten, vervolgens wordt een stekje met een ontwikkeld wortelstelsel geplant en bedekt met aarde tot het niveau van de wortelhals. De grond wordt verdicht en overvloedig bewaterd.

Het planten vindt plaats in de tweede tien dagen van april - half mei, omdat de plant geen terugkerende nachtvorst verdraagt. De exacte timing is afhankelijk van het klimaat in de regio.

Subtiliteiten van verdere zorg

De wijngaard heeft een matige watergift nodig. De beste manier is om tijdens perioden van langdurige droogte een druppelsysteem aan te leggen en te beregenen.

Bemesting wordt driemaal per seizoen toegepast, rekening houdend met het groeiseizoen:

• aan het begin van de bladvorming worden de struiken bevrucht met stikstofhoudende middelen (20 g superfosfaat en 15 g kaliumzout per 10 liter bereide kippenmestoplossing);
• tijdens de vorming van eierstokken - fosfor (60 g superfosfaat en 30 g kaliumsulfaat per 10 liter water);
• tijdens de vruchtvorming - kalium (100 g superfosfaat en 50 g kaliumsulfaat per 10 liter water).

Trimmen

De scheuten rijpen snel, dus snoeien drie keer per jaar uitgevoerd: in het voorjaar worden dode en verzwakte takken verwijderd, in de zomer worden ze ingekort nadat de eerste eierstokken verschijnen, in de herfst - na de oogst.

Wijnbouwers raden aan een korte snoeitechniek te gebruiken, in de volksmond ‘op de knoop’ genoemd. Na deze procedure blijven er 2-4 ogen op de scheuten. Lagen van het eerste oog worden met de hand afgebroken, zodat de wijnstok in de struik groeit en niet erbuiten.

Overwintering

In de late herfst beginnen ze de wijnstokken voor te bereiden op de winter: ze geven de grond overvloedig water en schuilplaats gemaakt van sparren takken, leisteen, stro, agrofibre of dikke film. Laat een ventilatieopening open voor luchtcirculatie en sluit deze wanneer de luchttemperatuur onder de -18°C daalt.

Ziekte- en ongediertebestrijding

Lage weerstand tegen meeldauw en oidium vereist preventief verwerken aanplant met Ridomil, Bordeaux-mengsel, preparaten met colloïdale zwavel.

De druiven zijn niet resistent tegen de ziekteverwekkers van anthracnose (tekenen - donkere vlekken op bladeren en bessen) en grijsrot (grijsbruine coating op scheuten en bessen). Voor de behandeling van anthracnose worden "Acrobat" en "Anthracol" gebruikt, grijze rot - "Thanos", "Horus", "Strobe", "Bayleton", "Topsin-M", "Rubigan".

Advies. Om het gewas te beschermen tegen aanvallen van wespen, wordt elke bos in een fijnmazige of stoffen zak gedaan.

Clustermottenrupsen vormen een gevaar voor het gewas. Ongedierte voedt zich met bloemen en bessen en vernietigt tot 40% van de oogst. Grijze rot ontwikkelt zich op beschadigde bessen.

Om insecten te doden worden insecticiden (Zolon, Fury, Talstar, Enzhio 247) en biologische producten (Fitoverm, Lepidotsid, Actofit, Bitoxibacilline) gebruikt.

Oogst en opslag

Het is onwenselijk om de Malbec-oogst aan de struik te laten liggen vanwege de neiging van de bessen om te vallen en te barsten. De druiven worden in de late herfst geoogst en onmiddellijk voor verwerking verzonden, aangezien druiven van technische kwaliteit niet gedurende lange tijd kunnen worden bewaard.

Soortgelijke variëteiten

Er zijn verschillende variëteiten die vergelijkbare kenmerken hebben als de Malbec-druif:

1. Shiraz of Syrah - rode variëteit. Het grootste deel van de wijngaarden ligt in Frankrijk. Het gewas wordt geteeld in Australië, de VS en Zuid-Afrika. De plant heeft veel zonlicht en warmte nodig om te kunnen rijpen. Bij overrijpheid gaan de kenmerken van het ras verloren. De bessen zijn dicht, sappig, met een dikke, bijna zwarte schil. Het resultaat is een wijn met een hoog alcoholgehalte, compact, met de geur van fruit, kruiden, chocolade en zwarte peper.
2. Merlot - 's Werelds tweede meest voorkomende rode wijndruivensoort, oorspronkelijk afkomstig uit Bordeaux. De bessen zijn groot met een dunne donkerblauwe schil.De wijnen bevatten weinig tannines, meer suiker en minder appelzuur. De jonge drank vangt de geur van frambozen, bramen, kersen, viooltjes, pruimen, koffie en cacao. Wanneer ze rijp zijn, verschijnen tonen van vijg, chocolade, zwarte peper, truffel en leer.
3. Dolcetto - Italiaanse wijnsoort geteeld in Piemonte. De bessen zijn klein, donkerblauw, sappig. Vertaald uit het Italiaans betekent het letterlijk 'klein snoepje', hoewel de naam niet de essentie van de afgewerkte drank weerspiegelt. De wijn is zuur, droog, met een lage zuurgraad, tonen van zoethout en amandel en een licht bittere nasmaak.
4. Toriga Nationaal - een nieuwerwetse technische donkere druivensoort die aan populariteit wint in Portugal. De dikke schil met een intense tint is verantwoordelijk voor de kleur van de afgewerkte drank. De variëteit wordt gebruikt voor het maken van versterkte wijnen. Druiven geven de wijn een stroperige consistentie en het vermogen om te rijpen.
5. Kleine Verdot - een technische druivensoort met kleine donkerblauwe bessen. Vormt meer dan 2 clusters op één scheut. Wijn uit Petit Verdot krijgt een blauwzwarte tint en een hoog tanninegehalte. Het ras wordt geteeld in Italië, Portugal, Spanje, Chili en Argentinië.
6. Nero d'Avola - de meest voorkomende zwarte druif op het eiland. Sicilië. De naam vertaalt zich als ‘zwart uit Avola’, een stad in het zuidoosten van Sicilië. Wijnen van deze variëteit onderscheiden zich door hun hoge tanninegehalte, peperige en pruimige tonen.
7. Mourvedre - een technische variëteit van rode druiven afkomstig uit Spanje. De bessen zijn klein, hebben een dikke schil, zijn donker en hebben een recordhoog tanninegehalte. De wijn heeft een dikke textuur, rijke kleur en een boeket van bramen en kersen.

Conclusie

De donkere wijndruivensoort Malbec vindt zijn oorsprong in Frankrijk, maar komt het meest voor in het zonnige Argentinië. Het lokale klimaat bleek gunstiger voor de teelt van het gewas. Bessen met sappig vruchtvlees en een donkerblauwe, bijna zwarte schil worden gebruikt om rijke wijn te produceren met een fruitig aroma en hints van kruiden.

Het gewas wordt gekenmerkt door een lage weerstand tegen schimmels en vorst, een onstabiele opbrengst vanwege de neiging om bloemen af ​​te werpen. Om de gezondheid te behouden, worden planten behandeld met fungiciden en afgedekt voor de winter.