Stapsgewijze recepten voor de winter: hoe je kool op de juiste manier in een emmer kunt fermenteren
Zuurkool is een van de gezondste en lekkerste snacks. Bij fermentatie behoudt de groente immers niet alleen al zijn vitamines, maar wordt hij ook nog nuttiger. Dit winterpreparaat bevat veel vitamine C en heeft een positieve invloed op de spijsvertering. Het past goed bij vlees en hoofdgerechten en wordt gebruikt als ingrediënt in soepen en taarten.
Veel huisvrouwen proberen meer kool te fermenteren, zodat ze deze later naar behoefte kunnen gebruiken. Het is handiger om grote porties in een emmer te koken. Lees verder om te leren hoe u kool in emmers kunt maken voor de winter.
Kenmerken van zuurkool in een emmer
Veel huisvrouwen geven er de voorkeur aan om kool volgens het klassieke recept in een emmer te fermenteren. Hierdoor bereid je snacks in grote porties. Bovendien neemt een emmer veel minder ruimte in beslag dan een bassin of ton. Het is veel handiger om druk op een emmer te installeren.
Alleen geëmailleerde emmers zijn geschikt voor het fermenteren van groenten. Ze beïnvloeden op geen enkele manier de smaak van producten en stoten geen schadelijke stoffen uit.
Het wordt niet aanbevolen om kool in plastic containers te fermenteren. Het zuur dat vrijkomt tijdens het kookproces van de groente reageert met de polymeren en veroorzaakt chemische reacties. Dit leidt tot het vrijkomen van verbindingen die het lichaam negatief beïnvloeden.
Er worden ook geen containers van roestvrij staal en andere metalen gebruikt. Zuur koolsap oxideert het metaal, wat leidt tot een verslechtering van de smaak van de snack.
Naast een emmer heb je wat druk nodig om de kool te laten fermenteren.Een steen of een waterfles is voldoende. Gewichten en andere metalen voorwerpen mogen niet worden gebruikt, omdat sap dat hierop terechtkomt, zal leiden tot oxidatie van het materiaal.
Het is moeilijk om ondubbelzinnig de vraag te beantwoorden hoe lang kool in een emmer bij kamertemperatuur fermenteert. Dit proces duurt meestal 4 tot 8 dagen. Het hangt allemaal af van de gekozen producten en het recept dat voor het beitsen wordt gebruikt.
Houd rekening met enkele nuances om heerlijke zuurkool te bereiden:
- Tijdens het fermentatieproces van kool worden gassen gevormd. Ze komen vrij door het mengsel van gehakte groenten dagelijks op verschillende plaatsen tot de volle diepte door te prikken. Als je dit niet doet, wordt de snack zuur of bitter.
- Om te begrijpen of het fermentatieproces correct verloopt, moet je goed naar het oppervlak van de sla kijken. Als er schuim of belletjes bovenop verschijnen, is aan alle kookvoorwaarden voldaan.
- Tijdens het fermentatieproces geven groenten sap af. Het kookproces eindigt wanneer er vrijwel geen vloeistof meer vrijkomt.
- Voordat het fermentatieproces wordt gestopt, wordt de salade geproefd. Als het niet zuur genoeg is, wordt het nog 1-2 dagen op een warme plaats bewaard, zelfs als de in het recept aangegeven tijd voor zuurdesem is verstreken.
- De bereidheid van kool wordt bepaald door de kleur. Het gefermenteerde product heeft een geelachtige of lichtoranje tint.
- Er wordt aangenomen dat het lekkerste voorgerecht wordt gefermenteerd tijdens de wassende maan.
- Tijdens warme periodes wordt er geen winterkoolsalade bereid. De beste tijd is de eerste nachtvorst.
Op een koele plaats gaat de kool ook gisten, maar dan is hij niet zo knapperig en duurt de bereiding ruim 2 weken.
Ingrediënten voorbereiden
De kwaliteit van zuurkool hangt grotendeels af van de juiste selectie en bereiding van ingrediënten. Vóór het fermenteren worden alle groenten en fruit gewassen en ontdaan van vuil en zaden.
Containers en druk worden ook gewassen. Sommige huisvrouwen raden aan kokend water over de container te gieten.
Gebruik geen bedorven producten voor het beitsen. Alle ingrediënten moeten sterk zijn, zonder sporen van rot, schimmel of ziekte. Vruchten waarvan de beschadigde delen zijn afgesneden, zijn niet geschikt voor dit gerecht.
Kool selectie
De smaak van zuurkool in een emmer hangt niet alleen af van het recept, maar ook van het hoofdingrediënt. Als je de verkeerde koolkop kiest, wordt de snack zacht en zuur:
- Kleur. Kies voor het beitsen witte koolsoorten. De kleur moet zo uniform mogelijk zijn. Losse groene koolkoppen werken niet.
- Verscheidenheid Late groentesoorten zijn het meest geschikt voor beitsen. Het zijn deze koolkoppen die knapperig worden en lang bewaard blijven. De bladeren van de late kool zijn grof en taai, maar wanneer ze gefermenteerd worden, worden ze zachter en malser zonder hun knapperigheid te verliezen. Middenseizoensvariëteiten zijn ook geschikt, maar zijn dan minder lang houdbaar en minder knapperig.
- Dimensies. Het is winstgevender om grote koolkoppen te kiezen, omdat de kern van alle kool ongeveer even groot is. Grote koolkoppen zullen veel meer bladeren hebben.
- Kwaliteit. Het is belangrijk dat de kool niet bevroren is. Als de bovenste bladeren op de koolkoppen een groenachtige tint hebben, is de groente geschikt om te beitsen. Als ze sneeuwwit zijn, zijn de bovenste bladeren beschadigd en heeft de verkoper ze afgesneden. De geselecteerde koolkop moet dicht zijn, zonder schade, tekenen van ziekte, schimmel of rot.
Andere supplementen
Voor het fermenteren van kool worden een aantal andere ingrediënten gebruikt.
Zout Om een wintersnack te bereiden, moet het gewoon tafelvoedsel zijn (grof gemalen). Gejodeerde kruiden zorgen ervoor dat de groenten zachter worden en minder knapperig worden.Het werkstuk kan gemakkelijk worden overgezouten met fijn zout.
Om ervoor te zorgen dat de kool knapperig wordt, worden er ingrediënten met tannines aan toegevoegd. Meestal worden eikenbladeren of mierikswortel gebruikt. Dergelijke additieven veranderen de smaak van de snack (meestal ten goede).
In de meeste gevallen worden naast kool ook wortels aan het voorgerecht toegevoegd. Het geeft een aangename zoetige smaak en een prachtige lichtoranje kleur.
Deze salade wordt gecombineerd met verschillende soorten fruit en bessen. Vaak toegevoegd aan salades veenbessen, appels, pruimen, bosbessen, peper, dille.
Kookrecepten
Er zijn veel recepten voor het maken van zuurkool. Sommige bevatten minimale ingrediënten en hebben een klassieke smaak, terwijl andere onverwachte toevoegingen bevatten en een ongewoon aroma hebben.
Klassiek recept met veenbessen
Zuurkool voor de winter in een emmer volgens het klassieke recept met veenbessen blijkt lekker en ongebruikelijk. De zure smaak van de salade gaat goed samen met het zure bessenaroma. Bovendien bevatten veenbessen benzoëzuur, wat de houdbaarheid van het product verlengt.
Ingrediënten:
- kool – 5 kg;
- zout – 100 g;
- veenbessen - 200 g;
- wortelen – 200 g.
Deze hoeveelheid ingrediënten is voldoende voor een emmer van 5 liter. Om een emmer groenten van 10 liter te vergisten wordt de hoeveelheid producten verdubbeld.
Hier leest u hoe u kool en veenbessen in een emmer kunt fermenteren voor de winter:
- De kool wordt gewassen en de bovenste bladeren worden verwijderd. De stengel wordt uit de koolkop gesneden. Hierna worden de koolbladeren versnipperd en in dunne lange stokjes gesneden.
- De wortels worden geschild, gewassen en op een grove rasp gehakt.
- Meng wortels, kool en zout in een aparte container. Tijdens het mixen de groenten met je handen fijndrukken, zodat het sap vrijkomt en de ingrediënten het zout opnemen. De resulterende massa is verdeeld in 4 delen.
- Leg schone koolbladeren op de bodem van de emmer.Voeg vervolgens ¼ van het kool-wortelmengsel toe en stamp goed aan.
- De veenbessen worden gewassen en gescheiden van de takken. Alle rotte of slappe bessen worden verwijderd.
- Een derde van de bessen wordt in een emmer gegoten. Verdeel ¼ van het koolmengsel over de bessen. Ook deze laag wordt zorgvuldig verdicht.
- Op deze manier worden de ingrediënten afgewisseld totdat ze allemaal in de emmer zitten. Er moet een koollaag bovenop liggen.
- Bovenop de groenten wordt een houten ronde standaard of bord geplaatst, waarop een lading wordt geplaatst.
In dit recept kunnen veenbessen worden vervangen door rode bosbessen of viburnum.
Met appels
Dit is een oude Russische manier om kool in te maken. Appels behouden vitamines met deze oogstmethode voor de winter. Beide ingrediënten krijgen een ongebruikelijke, zurige, fruitige smaak die perfect past bij alle warme gerechten.
Ingrediënten:
- appels – 1 kg;
- zout – 6 eetl. l.;
- kool – 5 kg;
- grote wortels - 2 st.
Voor dit recept zijn alleen groene appels geschikt. Het is het beste om Antonovka te gebruiken.
Stapsgewijs recept voor het fermenteren van kool met appels:
- De kool wordt gewassen en in reepjes gesneden. De wortels worden geschild en op een grove rasp gehakt.
- Groenten worden gemengd op tafel. Er wordt zout aan toegevoegd. De ingrediënten worden met de hand geplet, zodat het sap vrijkomt.
- Appels worden in vieren gesneden. Maak de staarten schoon en snij de kern eruit.
- Meng met kool in een aparte container. Het mengsel wordt in een emmer geplaatst en gecompacteerd.
- Bedek de bovenkant van de salade met een deksel en oefen er druk op uit. Laat de kool 48 uur op kamertemperatuur staan.
Droge gisting
De droge methode van zuurkool is de meest voorkomende. Bij deze kookoptie wordt geen pekel gebruikt. Hierdoor kan de salade langer bewaard worden.
Ingrediënten:
- kool – 10 kg;
- wortelen – 1 kg;
- zout – 10-12 eetl. l.
Fermenteer de salade op kamertemperatuur.
Hoe kool op een eenvoudige, droge manier te zouten:
- De kool wordt in dunne reepjes gesneden. De wortels worden geschild en op een grove rasp gehakt.
- De ingrediënten worden op tafel gemengd. Er wordt zout aan toegevoegd. Plet de groenten met je handen en meng ze met zout tot het sap eruit komt.
- De salade wordt in een emmer verplaatst, verdicht. Plaats een deksel en druk erop.
Hoe steviger de kool in de emmer wordt samengedrukt, hoe knapperiger de salade zal zijn. Als u de druk verwaarloost, wordt de salade zacht en zonder een karakteristieke crunch.
Advies! Sommige huisvrouwen raspen wortels voor Koreaanse salades. Hierdoor ziet het tussendoortje er mooier uit.
Hele koolkoppen
De oudste methode wordt beschouwd als zuurkool met hele koolkoppen. Vroeger werd het in een vat gezouten, maar nu wordt hiervoor een emmer gebruikt.
Ingrediënten:
- koolkoppen – 10 kg;
- zout – 400 g;
- water – 10 l.
Voor dit recept zijn kleine, sterke koolkoppen zonder sporen van schimmel, rot of andere beschadigingen geschikt. Het is belangrijk om de herkomst van de groenten te kennen, aangezien in dit recept de stengel, die vaak nitraten bevat, niet wordt verwijderd.
Zo maak je hele koolkoppen in het zuur:
- De vorken worden gewassen en ontdaan van de bovenste groene bladeren. Snijd ze indien gewenst in helften of kwarten.
- De bodem van de emmer is bedekt met koolbladeren. Vervolgens worden de koolkoppen gelegd. Ze zijn bedekt met bladeren erop.
- Bereid de pekel voor. Om dit te doen, wordt zout opgelost in warm water. Wacht tot de pekel is afgekoeld en giet hem dan in een emmer met koolkoppen.
- De kool is bedekt met een deksel of een ronde houten standaard. Onderdrukking is bovenop geïnstalleerd.
Sommige huisvrouwen voegen geraspte wortels of rode bosbessen en veenbessen toe aan een emmer koolkoppen. Er wordt een assortiment geraspte en hele kool bereid.
Belangrijk! Bij gebruik van dit recept moeten de koolkoppen minimaal 5 dagen binnen staan.
Koude zuurdesemmethode met zoutoplossing
Sommige huisvrouwen geloven dat het het gemakkelijkst is om kool in pekel te fermenteren. In dit geval wordt het knapperiger, maar wordt het minder bewaard.
Ingrediënten:
- water – 5 liter;
- kool – 10 kg;
- zout – 15 eetl. l.;
- suiker – 10 eetl. l.;
- piment – 1 eetl. l.;
- wortels – 4 stuks;
- dillezaadjes – 1 eetl. l.
Piment en dille worden naar wens toegevoegd. Als de smaak van deze kruiden onaangenaam is, doe het dan zonder.
Kook methode:
- Snijd de kool dun. De wortels worden geschild en op een grove rasp gehakt.
- Groenten worden gemengd in een groot bassin. Voeg piment- en dillezaden toe.
- Alle ingrediënten worden gemengd en gepureerd totdat er sap uitkomt.
- Bereid een pekel van warm water, suiker en zout. Het mengsel wordt geroerd totdat het volledig is opgelost.
- Nadat de pekel is afgekoeld, wordt deze in de salade gegoten. De vloeistof moet de groenten volledig bedekken.
- Plaats een deksel of cirkel op de salade en oefen druk uit.
De kool is binnen 3 dagen klaar. Bewaar het in pekel.
Met mierikswortelwortel
De combinatie van kool en mierikswortel is ongebruikelijk. Het zal liefhebbers van hartige tonen in klassieke gerechten aanspreken. Door mierikswortel kan de salade langer worden bewaard.
Ingrediënten:
- zout – 10 eetl. l.;
- suiker – 400 g;
- water – 7,5 liter;
- laurierblad – 15 stuks;
- mierikswortelwortel – 0,5 kg;
- wortelen – 1 kg;
- zwarte peperkorrels – 30 st.
Dit recept omvat het fermenteren van groenten in pekel. De droge methode is in dit geval niet geschikt.
Recept voor zuurkool met mierikswortel:
- De kool wordt van de buitenste bladeren geschild en in dunne plakjes gesneden. Wortelen en mierikswortel worden geschild, gewassen en geraspt.
- De groenten zijn gemengd. Er worden peperkorrels en laurierblaadjes aan toegevoegd.
- Bereid de pekel voor. Voeg hiervoor zout en suiker toe aan het water. De pekel wordt geroerd totdat het zout volledig is opgelost.
- Zoete en zoute pekel wordt over de salade gegoten. De emmer is afgedekt met een deksel.
In dit recept is het gebruik van druk optioneel. Het voorgerecht is binnen 3-4 dagen klaar.
Ingelegd in pekel
Je hoeft niet een aantal dagen te wachten voordat het kookt om zuurkool te proberen. De populaire knapperige snack wordt in slechts enkele uren in hete pekel gekookt.
Ingrediënten:
- kool – 10 kg;
- water – 10 liter;
- wortelen – 2 kg;
- knoflook – 6 koppen;
- zout – 20 eetl. l.;
- suiker – 2 kg;
- azijn – 800 ml.
Deze snack is enkele weken houdbaar. Huisvrouwen geloven dat hoe langer het zit, hoe lekkerder het wordt.
Hoe koolvoorgerecht in hete pekel te koken:
- Snijd de kool dun. De wortels worden gewassen, geschild en op een grove rasp gehakt.
- Kool en wortels worden gemengd. Fijngehakte knoflook wordt aan de groenten toegevoegd.
- Bereid de pekel voor. Om dit te doen, worden suiker en zout aan het water toegevoegd. Het mengsel wordt aan de kook gebracht, waarna er azijn in wordt gegoten.
- De salade mag 2 uur op tafel staan, waarna hij in de koelkast wordt gezet. De volgende dag is de salade klaar.
Zuurkool met tomaten, paprika en courgette
Het assortiment ingemaakte groenten blijkt smakelijk en ongebruikelijk. Dit is een echte salade die niet hoeft te worden aangevuld met andere ingrediënten. Giet gewoon olie in het voorgerecht en serveer.
Ingrediënten:
- kool – 7 kg;
- tomaten – 1 kg;
- peper – 1 kg;
- wortelen – 4 kg;
- courgette – 1 kg;
- groen - een bos;
- knoflook – 2 koppen;
- water – 10 l;
- zout – 20 eetl. l.
Wie niet van knoflook houdt, kan het uit het recept weglaten.
Werkwijze voor het bereiden van koolsalade met paprika, tomaten en courgette:
- Snijd de kool dun. De wortels worden op een grove rasp gehakt. Courgette - geraspt voor Koreaanse wortelen. Paprika's worden in dunne reepjes gesneden. Tomaten worden uit de zaden gepeld en in halve ringen gesneden.
- De groenten zijn gemengd. Er worden gehakte kruiden en knoflook aan toegevoegd.
- Zout wordt opgelost in water. De resulterende pekel wordt over de groenten gegoten. Ze hebben de onderdrukking bovenaan gezet.
Regels voor het opslaan van werkstukken
Zuurkool kan de hele winter bewaard worden. Het wordt in de kelder of koelkast geplaatst. Om schimmelvorming te voorkomen, worden er mosterdpleisters bovenop geplaatst.
Het is niet nodig om de snack te bewaren in de emmer waarin deze is gefermenteerd. Voor het gemak wordt het in kleinere glazen of geëmailleerde containers gelegd. Salade kan niet in plastic worden bewaard.
Conclusie
Zuurkool is een oud Russisch gerecht. Het is ongelooflijk gezond en wordt beschouwd als een van de belangrijkste bronnen van vitamine C en andere micro-elementen.
Het is niet moeilijk om zo'n snack te bereiden. Het belangrijkste is om alle regels te volgen en het recept te volgen. Tussen de vele mogelijkheden is er zeker één die bij uw smaak past.